Wartość likwidacyjna

Praktyka wycen dokonywanych w postępowaniu upadłościowym wskazuje, że najpowszechniej wykorzystywaną metodą wyceny przedsiębiorstwa upadłego, jest metoda likwidacyjna zaliczana w poczet metod majątkowych wyceny przedsiębiorstw. Podstawowe założenia leżące u podstaw tej metody sprowadzają się do ustalenia wartości likwidacyjnej majątku upadłego, to jest odniesienia się do możliwych do uzyskania cen sprzedaży poszczególnych składników wchodzących w skład masy upadłości. Sprzedaż w warunkach postępowania upadłościowego wymaga ponadto uwzględnienia szczególnych regulacji odnoszących się do kwestii kosztów postępowania upadłościowego. Ma to znaczenie zwłaszcza w odniesieniu do jednego z bazowych elementów metody likwidacyjnej, jakim jest ustalenie kosztów upłynnienia poszczególnych składników majątku. Kolejną odrębnością w zakresie zastosowania metody likwidacyjnej w ramach postępowania upadłościowego jest konieczność jej modyfikacji, poprzez wyeliminowanie celowości pomniejszania wartości przedsiębiorstwa o wartość zobowiązań. Wszelkie zobowiązania upadłego są bowiem dochodzone przez wierzycieli na drodze zgłoszenia wierzytelności w toku postępowania upadłościowego, a nabywca kupuje przedsiębiorstwo w stanie wolnym od obciążeń, z wyjątkami opisanymi w treści art. 313 ustawy Prawo upadłościowe.

Metoda likwidacyjna jest nie tylko stosunkowo prosta pod względem konstrukcji wyceny, lecz również umożliwia docelowo wyodrębnienie jednostkowych cen poszczególnych elementów majątku upadłego, co ma niebagatelne znaczenie z punktu widzenia wykonania obowiązków sprawozdawczych ciążących na syndyku, chociażby w zakresie sporządzenia spisu składników zlikwidowanych przez syndyka, czy wykonania oddzielnych planów podziału dla sum uzyskanych ze sprzedaży składników majątkowych obciążonych rzeczowo.